U vodama toplog Mramornog mora, južno od Istanbula, smješten je arhipelag sačinjen od devet Prinčevih ostrva. Ovaj bajkoviti predio čine šljunkovite plaže, ukrašene ulice, drevna arhitektura i lokalna gastronomija.
Povjetarac koji njiše teške cvjetove mimoza, prirodni ambijent u sjenci vila, drvenih bijelih građevina i zvuk kočija najbolje opisuju ovu ostrvsku atmosferu.
Smještena uz Istanbul, Prinčeva ostrva su idealna za sve one koji žele doživjeti mir ostrvskog života, ali i svjetlucanje megapolisa na Bosforu. Dani vikenda najčešći su dani kada se bježi od gužve i gradske vreve na ostrva Bujukada, Hejbeliada, Kinaliada, Burgazada, Sedef, Yassiada, Sivriada, Kašik i Tavšan. Samo do Bujukade, Hejbeliade, Kinaliade, Burgazade i ostrva Sedef može se lako doći svakodnevnim trajektnim linijama sa evropske i azijske strane Istanbula. Ono što Prinčeva ostrva čini najatraktivnijim jeste što su sve ulice zatvorene za saobraćaj.
Carske vile kao ljetnikovci
Legenda kaže da su Prinčeva ostrva ime dobila zbog proganih prinčeva, careva i carica bili su tamo bili poslani za vrijeme Istočnog Rimskog Carstva. Ostrva su kroz historiju služila kao pustinjsko naselje za sveštenstvo i odredište za ljetnji odmor monarha. Na ostrvima su boravili i slavni turski pisci te poznati svjetski politički lideri. Vremenom su ostrva prerasta u utočište i oazu mira za stanovnike Istanbula, posebno tokom proljeća i ljeta kada je tamo najljepše.
Historijske drevne vile postale su ljetnikovci, a ostrva su postala mjesto za odmor sa uvalama u kojima posjetioci mogu plivati, voziti bicikla duž ulica, uživati u dugim šetnjama, druženju sa ribarima i fotografisati ovaj spoj drveća, kopna i mora u zavodljivom mirisu cvijeća. Boravak na ostrvima posebno je lijep u toplo proljetno veče kada restorani spremaju svježu ribu, meze, domaće salate sa turskom rakijom ili regionalnim vinima.
Najveće od Prinčevih ostrva je Bujukada, što na turskom znači “Veliko ostrvo”. Dok neki posjetioci šetaju ulicama u kojima rastu lavande i mimoze, drugi otoke obilaze biciklima uz piknik u ostrvskim šumama. U blizini trajektnog pristaništa posjetioce dočekuje čuveni toranj sa satom. Manastir Aja Jorgi na brdu i Juce Tepe su atrakcije koje morate posjetiti. Crkvu i danas posjećuju i koriste pravoslavni vjernici. Unutar i izvan kapele zavjetuju se vjernici i posjetioci iz zemlje i svijeta.
Ostrvo Hejbeliada (prevedeno na turski kao Ostrvo sa bisagama) nazvano je zbog svog oblika koji asocira na konjske bisage. Ovo ostrvo je drugo po veličini, a dom je mnogih historijskih građevina, kao što je manastir Aja Jorgi Cliff, sinagoga Bet Jaakov i crkva AJa Nikola, koja se nalazi uz liticu.
Bogoslovija, koja je otvorena za obuku sveštenstva, jedno je od mjesta koje morate posjetiti na ostrvu. Na ostrvu se organizuju važni festivali i manifestacije. Priroda ostrva najbolje se oslikava u Parku prirode Degirmenburnu koji se obilazi biciklom ili pješke.
Svetište poznatog pripovjedača Saita Faika
Burgazada je treće po veličini ostrvo. Zbog svojih prepoznatljivih plaža, ostrvo privlači veliku pažnju građana Istanbula. Najveće historijske atrakcije ostrva su manastir Aja Jorgi Garibi, crkva Aja Jani i muzej Sait Faik. Manastir se najčešće vidi sa broda dok se ide ka ostrvu jer se ističe plavo-bijelim zidovima i zvonom. Muzej Sait Faik nalazi se u nekadašnjoj kući poznatog turskog pjesnika i pripovjedača Saita Faika Abasjanka, koji je neko vrijeme proveo na Burgazadi. Na lijevoj strani ostrva nalazi se Kalpazankay sa kamenim uvalama i ribljim restoranima, dok sa jedinog ostrvskog brda Bajrak možete napraviti zadivljujuće fotografije.
Budući da je najbliže Istanbulu, ostrvo Kinaliada je odličan izbor za brz i miran bijeg. Malo ostrvo, nazvano po mediteranskoj biljci makiji koja ga je prekrivala i crvenoj slici koju su stvorile ove formacije, ima malu površinu u odnosu na susjedna ostrva. Lako je za pola sata od najudaljenije tačke preći cijelo ostrvo. Manastir Hristos i crkva Surp Krikor Lusavoric su dvije stare strukture na Kinaliadi. Crkva se ističe svojim izuzetnim primjercima klesanja u kamenu.
BH Glas / Anadolija / Foto: Ured za kulturu i turizam Republike Turske
